Po obejrzeniu kilku znakomitych filmów Bergmana, ten rozczarował mnie zupełnie. Nie porwał ani nawet nie zainteresował swoją historią. Więc jednak Bergman ma wpadki.

Film mocny, faktycznie oddziaływający na psychikę, więc zapytać by można - dlaczego się czepiam tak złośliwie?
Reżyser próbuje przytłoczyć widza obrazem, ale robi to w wyjątkowo prymitywny sposób. Chodzi o to, że dostajemy tu obuchem, konstrukcją cepa, i to faktycznie czuć, bo sceny są dramatyczne. Finezji i polotu w...

Trudny i ciężki film o skomplikowanych relacjach, samotności, egoizmie, obojętności i śmierci wiszącej w powietrzu. Intensywna czerwień i krew. Piękne, estetyczne kadry. Przytłaczający, odrażający, wybitnie mocny i minimalistyczny obraz. Kolejne arcydzieło Bergmana.

słabszych "Bergmanów"

Jest tak uwierający i ciężki, że aż strach obejrzeć go po raz drugi. Co nie zmienia faktu, że obiektywnie mamy do czynienia z wybitnym dziełem.

już nawet fabularnie go przypomina, jednak tamten mi się nieco bardziej podobał... w ogóle
można zauważyć pewną powtarzalność w jego filmach, ale powtarzalność motywów a nie
dokładnych powtórzeń i kopii. "Szepty i Krzyki"? chyba najcięższy Bergman, surowy i
odpychający, trudny w oglądaniu, minimalizm na całego, i...

Przeszywający obraz agonii, pragnienie miłości i bliskości w ostatnich chwilach życia, które nie zostaje zaspokojone przez najbliższe sercu siostry. Widok umierającej skłania do refleksji jej niezbyt czułe towarzyszki. Kobiety próbują dojść do porozumienia, przeprowadzają rozmowy pełne winy, żalu, poczucia...

Takie jest moje wrażenie po ok 10 jego filmach. Nawet nominacja do głównego oskara, nie często to mówie ale sporo się zmieniło w światku filmowym od tamtych czasów, napewno nie na lepsze. Ogólne zagubienie i dywagacje na forum pokazują jak odległe jest tego typu kino dla współczesnego konsumenta filmów rozrywkowych....

Niewiarygodne, że ktoś taki istniał. Kręcił niezłe dzieła, nie wiem czy nie jest najlepszym reżyserem świata.

http://www.film.join.pl/prace/szepty_krzyki_esej.html

serdecznie zapraszam do zapoznania się z tekstem mojego skromnego autorstwa:)

Pozdrawiam
Mateusz Piskozub

Ingrid Thulin to bóstwo wśród swego fachu. Bardzo niedoceniona rola.

śniła mi się dziś moja zmarła (6 mies temu) matka, jak Agnes u Bergmana leżała martwa w łóżku,. Kilka dni po śmierci nadal tak leżała,koło jej łózka kręcili się niby żywi a też zmarli moi sąsiedzi (około rok temu) po kilku dniach zaczęła rozpaczliwym głosem z nami rozmawiać, dawno nie czułam tak realnie lęku i...

Dla mnie to najsłabszy film Bergmana...

"Mogę chyba powiedzieć, nie chwaląc się zbytnio, że >>Persona<< oraz >>Szepty i krzyki<< to filmy wybitne. Dalej już iść nie mogę. W ich przypadku udało mi się rozciągnąć tworzywo, którym dysponowałem poza granice wytrzymałości. To samo dotyczy mnie samego. Te dwa filmy są prawdopodobnie szczytem moich osiągnięć"....

...bo zegary tak szybko tykają. Tam było tak cicho i pusto. Ta czerwień jakby wysysała ostatnie pokłady witalizmu ze wszystkich, co się z nią stykali. To milczenie panujące między ludźmi raniło mocniej niż najgorsza obelga. Tak blisko, a tak daleko. Tak rodzinnie, a zarazem tak obco.
Szczerze mówiąc-...

Podziwiam aktorstwo- w życiu nie widziałem tak naturalnego przeplotu minimalizmu i ekspresji.
Gdyby Bergman stanął przede mną i wyraził swoje oczekiwania co do mojej gry w tym filmie, nie wiedziałbym nawet gdzie zacząć. Panie dały niesamowity pokaz gry aktorskiej- myślę, że trzeba naprawdę głębokiej świadomości...

Muszę przyznać, że na początku bardzo ciężko mi się ten film oglądało, nie do końca byłam w stanie
wyczuć zamysł artystyczny, ale dobrnęłam do końca i muszę przyznać, że to jeden z bardziej
przerażających filmów jakie widziałam. Wielokrotnie miałam ochotę go przerwać, bo przerażało
mnie co się za chwilę stanie......

jak można powiedzieć, że ten film jest przereklamowany albo porusza tematy ważne kiedyś?
moim zdaniem jest to doskonałe studium braku zrozumienia, tak samo jak "milczenie" czy
"jesienna sonata", za każdym razem utożsamiam się z bohaterami Bergmana, są to życiowe role,
nie wyssane z palca, pokazujące jaką tak...

ciekawa jestem jak odebraliście postać Anny

...esencja filmowego modernizmu! juz na poziomie wizualnym poraza, wiadomo- Nykvist,
aktorsko jest wybitny, i mimo calej powagi i tego tonu smiertelnie serio, nie wpada w
pretensjonalnosc, hipnotyzuje i trzyma w napieciu od poczatku do konca...ogladalem go z
coraz to wieksza ekscytacja...scena z rozbitym...